خونه تكوني دلها

یک سال!! وای چه زود رفت برای من یکی که خیلی زود گذشت سالهای عمرمون مثل برق وباد میگذرند

 ولی آیا قدر این روزای عمرمون رو می دونیم؟

 آیا تو این روزا می فهمیم که از زندگی چی می خوایم؟یعنی چی باید بخوایم؟تو این سال چند تا دلو شکستیم؟چند تا دلو به دست آوردیم؟

 ولی ای کاش بفهمیم که واسه چی به دنیا اومدیم

 ای کاش روزی بفهمیمو خودمونو پیدا کنیم که زیاد دیر نشده باشه

 خدا جون خودت کمکمون کن.سال ٩٠هم با تموم فراز و نشیب هاش گذشت.

 این روزهای آخر هم می گذرند و به سالی نو می رسیم.

 بهار یه فصل سبزه که ما رو به نشاط و شکفتن دعوت می کنه بهار یه تلنگر کوچیکه واسه شیشه ی دل من و تو تا اگه زمستون عمر تو خواب بودیم بیدار شیم و مثل طبیعت سبز شیمو بشکفیم.بچه ها بیاین تو این فصل نو و سبز دلامونم نو کنیم برگای زرد کینه رو از دلامون جارو و یخ های فاصله رو آب کنیم مهربون باشیمو عشق بورزیم.

 همون طور كه به عيد نوروز نزديك ميشيم و خونه تكوني مي كنيم بد نيست اين دلهامونم يه خوني تكوني بشه وقتی به خلقیات بدم فکر می کنم از تکوندن خونه ی دلم وحشت میکنم .

اما وقتی به این فکر می کنم که شاید وسط این همه بدی یه گوشه ی خوب دلمو که ممکنه خاک گرفته باشه و فراموشش کرده باشم غبار از روش بردارم یه کمی به خودم امیدوار می شم .

بیاین سال جدید رو با یه خونه تکونیه درونی اغاز کنیم